Poprzedni wpis
Aktualności
22 stycznia 2021
Autor:
Luang Prabang.
Najbardziej znanym miejsce w Laosie jest Luang Prabang. Miasto leżące w północnej części kraju chętnie odwiedzane jest przez turystów ze względu na swoją buddyjską atmosferę. Jest tam wiele klasztorów, z których o świcie dziesiątki mnichów wychodzi na ulicę by zbierać jedzenie do swoich żebraczych mis.
Klasztor Złotego Drzewa
Jednym z najważniejszych klasztorów w Luang Prabang, a być może w całym Laosie jest Wat Xieng Thong, czyli Klasztor Złotego Drzewa. Stoi na końcu półwyspu, który oblewają rzeki Nam Khanh i Mekong. To właśnie od strony Mekongu do świątyni prowadzą szerokie historyczne schody, z których często korzystał król. Są one także symbolicznym wejście do miasta.
Wat Xieng Thong została zbudowana w latach 1559-1560 przez króla Setthathiratha, władcy królestwa Lan Xang – Krainy Miliona Słoni. Do dzisiaj uważany jest za jednego z najważniejszych przywódców w historii Laosu. Dawna legenda mówi o dwóch pustelnikach którzy w sąsiedztwie wielkiego drzewa postanowili zbudować klasztor (i miasto). Właśnie w tym miejscu stoi dziś świątynia Wat Xieng Thong.
Budda i Opiekuńcze Duchy
Przez długie wieki Wat Xieng Thong była szczególną świątynią w Luang Prabang. Była pod opieką monarchy, ponieważ odbywały się w niej ceremonie koronacyjne. Przechowywano tu relikwii buddyjskich, a po dziś dzień jest miejscem kultu Buddy, oraz lokalnych duchów opiekuńczych.
Stojąc na środku placu otacza nas kilkanaście budynków, z których najważniejszym jest Sim (właściwa świątynia). Jest centralnym budynkiem całego kompleksu – salą kongregacyjną. Trudno opisać jak wyglądała na samym początku swojego powstania ponieważ przez wieki była rozbudowywana, zmieniana i upiększana. Na szczęście w ciągu tych kilku wieków nie została zniszczona jak wiele innych świątyń w Luang Prabang. Uszła cało podczas chińskiej inwazji Czarnej Flagi w 1887 roku. Dowództwa najeźdźców Deo Van Tri za młodu odbywał w tej świątyni nowicjat, więc w czasie najazdu urządził sobie w niej kwaterę.
Dok so fa - droga do Oświecenia
Charakterystycznym elementem Sim jest 7-kaskadowy dach, który opada prawie do samej ziemi. Na krawędzi szczytu znajdują się zielone węże Naga, a w samym środku jest dok so fa – co można przetłumaczyć jako sięgające nieba. To pojedyncze iglice, które symbolizują wszechświat, a centralna (najwyższa) – świętą Górę Meru. Mnichom buddyjskim, którzy wzrokiem podążają od najniższej iglicy do najwyższej ma przypominać o drodze jaką muszą przejść do osiągnięcia Oświecenia.
Na tylnej ścianie Sim znajduje się mozaika zwana Drzewem Życia nawiązująca do legendy o powstaniu świątyni. Mozaikę ułożono w 1964 roku z okazji 2500 rocznicy osiągnięcia przez Buddę Oświecenia. Jego podobizna znajduje się na szczycie mozaikowego drzewa.
Wewnątrz Sim w centralny miejscu siedzi złoty Budda w otoczeniu kilku mniejszych. Na czerwonych filarach z drzewa tekowego są złote wzory i wizerunki Buddy.
Rysunki i mozaiki
Obok Sim stoi mniejsza świątynia zwana Czerwoną Kaplicą, lub Sanktuarium Leżącego Buddy. W ciasnym złoto-czerwonym pomieszczeniu (bez okien) leży Budda z brązu. Szczególnie rzadka rzeźba wykonana została w 1569 roku na polecenie króla Setthathiratha. W 1931 wystawiana była w Paryżu na Międzynarodowych Targach Kolonialnych. Czerwona Kaplica wyróżnia się piękną mozaiką na zewnętrznych ścianach ukazującą ludzi przy codziennych obowiązkach.
W wielu miejscach Wat Xieng Thoung znajdziemy rysunki, czy szklane mozaiki, które przedstawiają nie tylko życie Buddy, ale także zwierzęta, apsary, mitologiczne sceny i legendy. Pokazują życie codzienne Laotańczyków i sceny z Jataki (część Tipitaki), która opowiada o wcześniejszych wcieleniach Buddy. Należy też zwrócić uwagę na piękne wzory (często bardzo zawiłe) znajdujące się na ścianach i filarach.
Abhayamudra
Przed Sanktuarium Leżącego Buddy jest Kaplicą Stojącego Buddy. Wewnątrz pod spiczastym łukiem stoi pozłacany Budda, który podnosi obie dłonie. To podwójna Abhayamudra – gest symbolizujący uspokojenie oceanu, lub fal. Odnosi się do wydarzenia, kiedy tym gestem Budda zatrzymał wezbraną rzekę grożącą zalaniem chaty, w której nocował.
Uniesiona sama lewa ręka odnosi się do wydarzenia, w którym Budda pogodził dwie rodziny kłócące się o wodę z rzeki nawadniającą ich pola.
Uniesiona sama prawa ręka to gest nawiązujący do oswojenia słonia Nalagiri. Budda tym gestem zatrzymał i ujarzmił rozszalałego słonia, który został na niego nasłany przez Devadattę. Devadatta był mnichem i kuzynem Buddy, który poprosił go o przywództwo nad społecznością Sanghi. Budda się nie zgodził, więc Devadatta w zemście nasłał na niego wściekłego słonia.
Dzisiaj Abhayamudra odbierana jest jako gest otuchy i bezpieczeństwa, gest rozproszenia strachu.
Rzeźba w Kaplicy Stojącego Buddy była prezentem króla Tajlandii dla króla Sisavanga Vonga. Na czerwonych ścianach namalowane są złotym kolorem koła Dharmy.
Pogrzebowy Rydwan
Wysoki budynek w rogu to Royal Funerary Chariot Hall, czyli Sala Królewskiego Rydwanu Pogrzebowego. Zbudowany został w 1962 roku. Jego elewację zdobi złocony panel przedstawiający m.in. Phra Lak Phra Lam – laotańską wersję indyjskiego eposu Ramajany. Na jednym fragmencie pokazana jest walka króla sępów z Ravaną – porywaczem Sity.
W środku znajduje się złoty rydwan pogrzebowy, który był ostatnim środkiem transportu króla Sisavanga Vonga, zmarłego w 1959 roku. Jest długi na 12 metrów. Zdobią go efektowne węże Naga, a na jego pokładzie stoją trzy olbrzymie urny. Kiedyś znajdowały się w nich prochy króla i jego rodziców. Wokół pogrzebowych rydwanów stoją drewniane podobizny Buddy pochodzące z początku XIX wieku.
Tripitaka
Wśród budowli Wat Xieng Thoung jest XIX-wieczna Biblioteka, w której przechowywana jest Tripitaka – buddyjskie pisma święte. Jest też Wieża Bębna z lat 60-tych XX wieku wzywająca wczesnym rankiem i późnym popołudniem mnichów do modlitwy. Jest drzewo Bodhi, kilka stup, Pawilon Siedzącego Buddy, oraz kuti, czyli – kwatery mnichów.
Przy wejściu od strony rzeki stoją długi łodzie, które są ważną częścią kultury Laosu. Używane są w kwietniu i październiku w czasie corocznych wyścigów na Mekongu.
Świątynia Wat Xieng Thoung jest najbardziej imponującą świątynią w Luang Prabang. Pokazuje klasyczny styl XVI-wiecznej architektury północnego Laosu. Jest klejnotem, bez którego nie mogłaby się obejść nasza wycieczka do Laosu. To także miejsce religijnych świąt i corocznych festiwali dla lokalnej społeczności.
Stara zabudowa Luang Prabang, które jest najczęściej odwiedzanym miastem w Laosie wpisana jest na Listę UNESCO.
Lokalizacja: Khem Khong, Luang Prabang, Laos
Współrzędne: 19°53’51.3″N 102°08’35.1″E
Godziny otwarcia: 08.00-17.00
Cena biletów: 20 000 kip (ok. 8 zł)
Autorami części zdjęć są: Daniel i Maciek
Przeczytaj więcej o Laosie:
-
Wycieczka do Laosu
Laos to kraj niedoceniony przez turystów, dzięki czemu jest ich tu tak mało. W czasie wycieczki zobaczymy m.in.: delfiny Irawadi, Krainę 4000 Wysp, Kong Lor, Vang Vieng...
-
Szalone Vang Vieng
Vang Vieng było symbolem wiecznej zabawy. Alkohol, narkotyki, bary z głośną muzyką, darmową whisky i happy pizzą z dodatkiem marihuany, lub opium.
-
Tham Loup i Hoi
W wapiennych skałach wokół Vang Vieng znajduje się wiele jaskiń. Mniej znanymi są Tham Loup i Tham Hoi, do których trzeba zabrać latarki, ponieważ nie są oświetlone.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dodaj komentarz