Ayutthaya leżąca na północ od Bangkoku była pierwszą stolicą Tajlandii. To starożytne miasto, które porównywalne jest do birmańskiego Bagan, czy khmerskiego Angkoru. Usiane jest dziesiątkami starych budowli, które zachowały się w różnym stanie. Wśród nich znajdujemy pozostałości Wat Phra Si Sanphet – Świątynię Świętego Wspaniałego Wszechwiedzącego, która stoi na miejscu pierwszego Pałacu Królewskiego.
Niewątpliwie początki świątyni sięgają XIV wieku, kiedy to w 1350 roku książę U Thong nakazał w tym miejscu wybudować Pałac Królewski. Rok później U Thong ustanowił Ayutthayę stolicą i mianował się królem przybierając imię Ramathibodi I (rządził w latach 1350-1369). Niespełna sto lat później w 1448 roku król Borom Trailokanat (1448-1488) wybudował nowy pałac (na północ od pierwszego) i w związku z tym stary zmienił na świątynię. Jej wielkość odpowiadała więc wielkości pierwszego pałacu.
Wat Phra Si Sanphet przez lata rozbudowywała się doprowadzając do tego, że w czasach swojej świetności była największą świątynią w Ayutthaya.
W 1492 roku syn Boroma Trailokanata – Ramathibodi II (1491-1529) wybudował dwie chedi (stupy), w których pochował swojego ojca i wuja – we wschodniej króla Boroma Trailokanata (1448-1488), a w dzisiejszej środkowej jego starszego brata, króla Boromrachy III (1488-1491). Chedi stoją na podwyższonym postumencie.
W 1499 roku postawiono viharę – Kaplicę Królewską, która była miejscem, gdzie król przychodził na modlitwy. Ponieważ na terenie Wat Si Sanphet nie rezydowali mnisi, byli zapraszani z innych świątyń by odprawić uroczystości dla króla. Kaplica Królewska zwana również Viharn Luang stała przy wschodniej chedi i była najważniejszym miejscem w Wat Si Sanphet. W czasach Ramathibodiego II stała się domem dla 16-metrowego posągu Buddy, który stał na cokole o długości 8 metrów. Posąg ważył 64 tony i zrobiony był z brązu pokrytym 343 kilogramami złota. Posąg nazwano Phra Si Sanphetdayan i jak można się domyślić był głównym obiektem czci w świątyni. Trzy lata zajęło budowniczym postawienie go i był prawdopodobnie najładniejszym wizerunkiem Buddy w królestwie. Do dziś po Kaplicy Królewskiej zachowało się kilka ścian i fragment ołtarza, na którym stał Budda.
Kolejną trzecią chedi postawiono w 1529 z rozkazu króla Borommaracha IV (1529-1533), który chciał złożyć w niej prochy swojego ojca Ramathibodiego II. Pomiędzy chedi stały sześcienne pawilony z piramidalnymi dachami zwane mondopy. Mnisi prawdopodobnie przechowywali tam święte przedmioty i pisma, oraz podobizny Buddy. Do dzisiaj zachowały się już tylko zarysy mondop. Wokół trzech chedi stały mniejsze, w których przechowywano prochy członków rodziny królewskiej.
Król Ekathotsarot (1605-1610) rozkazał postawienie 5 posągów Buddy. Dwa były ze szczerego złota, a jeden z nich miał koronę wysadzaną klejnotami. Kolejne dwa posągi były srebrne. Król Prasat Thong (1629-1636) w latach swoich rządów przeprowadził renowację świątyni.
Na zachód od chedi król Narai (1656-1688) wybudował viharę inspirowaną architekturą indo-perską. Stała na planie krzyża i miała ostrołukowe okna. Nazwano ją Phra Narai.
Po wschodniej stronie od głównych chedi oprócz Viharn Luang stoją jeszcze:
– viharn z 10 metrowym posągiem Phra Phuttha Lokanat (północny-zachód),
– Sala Tronowa Phra Chom Thong Tinang, gdzie mnisi studiowali nauki Buddy. W tym miejscu prawdopodobnie przechowywane były rękopisy pierwszego króla Ayutthayi – dawnego księcia U Thong (północny-wschód),
– viharn Pa Le Lei z prawdopodobnie siedzącym Buddą (południowy-zachód),
– ubosot – Sala Święceń, gdzie nowicjusze byli wyświęcani na mnichów (południowy-wschód).
Z pewnością Wat Phra Si Sanphet była imponującą budowlą co podkreślały widoczne z daleka pozłacane chedi. W 1742 roku za sprawą króla Borommakota (1733-1758) świątynia została odnowiona. Nie cieszyła się jednak długo swoją świetnością, ponieważ w 1767 roku na Ayutthayę najechało wojsko birmańskie. Podbili stolicę Tajlandii doszczętnie niszcząc większość budowli. Z Wat Si Sanphet zostały tylko chedi, choć też w nie najlepszym stanie. Złoto z Buddy zostało przetopione i wywiezione do Birmy. Po latach tajski król Rama I (1782-1809) – założyciel stolicy w Bangkoku – miał pomysł, aby wyremontować posąg i doprowadzić go do dawnej świetności. Nie udało się to jednak, ponieważ Budda był zbyt mocno zniszczony. To co z niego zostało znajduje się teraz w jednej z chedi w świątyni Wat Pho w Bangkoku.
Już w latach 30-tych XX wieku tajscy archeolodzy podjęli próbę odnalezienia drogocennych pamiątek w Wat Si Sanphet. Chcieli też ukrócić dalsze nielegalne wykopaliska poszukiwaczy skarbów. Do początku XX wieku w Wat Si Sanphet w Ayutthaya zachowała się tylko jedna chedi – wschodnia. Odnaleziono w niej małe stupy, wewnątrz których były kolejne i kolejne. To znalezisko znajduje się teraz w Muzeum Chao Sam Phraya w Ayutthaya.
W 1956 roku zachowana chedi została wyremontowana, a dwie zniszczone odbudowane przez tajski Wydział Sztuk Pięknych. Dziś stoją dumnie i przypominają o swojej dawnej świetności. Wokół nich znajdują się fragmenty ścian i zarysy fundamentów, po których możemy się zorientować co mogło w tym miejscu stać. Wat Si Sanphet była okazałą świątynią, która stała się wzorem dla projektantów Świątyni Szmaragdowego Buddy w Bangkoku.
Ayutthaya w swoich złotych latach była jednym z najpotężniejszych miast w Azji Południowo-Wschodniej. Dzisiaj to co pozostało po dawnej świetności wpisane jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Każdy przyjeżdżający do Tajlandii powinien spędzić kilka dni w Ayutthaya by zobaczyć Wat Si Sanphet, Wat Maha That z tajemniczą głową w konarach, Wat Phra Ram, Wat Thammikarat z tysiącem kogutów, czy Wat Chaiwatthanaram.
Nazwa: Wat Phra Si Sanphet
Lokalizacja: 9H45+77R, Tambon Pratuchai, Phra Nakhon Si Ayutthaya District, Phra Nakhon Si Ayutthaya 13000, Tajlandia
Współrzędne: 14°21’20.7″N 100°33’30.1″E
Godziny otwarcia: 08-16.30
Bilety wstępu: dla cudzoziemców 50 bath (ok. 6 zł)
Autorami części zdjęć są: Iza i Marek
Wat Arun jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Bangkoku. To buddyjska świątynia, a nazwa pochodzi od hinduskiego boga słońca – Aruna.
Zobaczymy najpiękniejsze miejsca Tajlandii: w środkowej części Bangkok, Ayutthaya, na północy Chiang Mai, Chiang Rai, oraz egzotyczne wyspy w części południowej.
Wat Huay Pla Kung robi ogromne wrażenie. Składa się z trzech głównych budowli: piramidalnej pagody, śnieżnobiałej świątyni i ogromnego posągu.
Skomentuj ten wpis jako pierwszy!
Dodaj komentarz