park narodowy i długi pieprz

     
Nasz odpoczynek na khmerskich plażach się kończy i jedziemy do Kampot. Po drodze znajduje się Park Narodowy Ream, który mamy zamiar zobaczyć. Zatrzymujemy się więc tuż przy rzece, w bardzo biednej części Kambodży, w której jak się okazuje jest rządowa wypożyczalnia łodzi. Bierzemy łódź i płyniemy po Preak Toek Sab (rzeka Świeża Woda), której woda jest słodka w porze deszczowej natomiast w porze suchej słona. Płynie z nami przewodnik – pracownik parku, sternik łodzi i jego kilkuletni synowie, którzy sprawnie obciętym plastikowym kanistrem wylewają co jakiś czas wodę z łodzi. Nad naszymi głowami czasem przeleci orzeł, zimorodek, w oddali siedzi czapla biała, czasem wyskoczy ryba nad wodę. Małp, tygrysów, jeleni nie widzieliśmy. Zatrzymujemy się na chwilę przy dziurawym, drewnianym mostku, którym idziemy w głąb dżungli i dochodzimy do wysokiej platformy. Nie wchodzimy jednak na nią ponieważ jej stan nie budzi naszego zaufania. Mimo to park jest piękny, bardzo zielony, panuje cisza, na wodzie jest kilku rybaków, a turystów ze świecą szukać. Po relaksującej przejażdżce łodzią jedziemy do farmy pieprzu. Po drodze pękła nam opona w aucie, z którą kierowca szybko sobie poradził, a my w tym czasie poszliśmy do lokalnego baru na piwo, gdzie głodny Włodek zaglądał do wszystkich garnków w kuchni. Kampot znany jest z produkcji najlepszego pieprzu na świecie (nie Wietnam jak podaje w Polsce jedna z sieci sklepów 🙂 ). W La Plantation Pepper Farm założone przez Europejczyków najpierw mamy spacer między krzakami pieprzu, a potem degustację. Nie zjedliśmy nigdy przez cały tydzień! tyle pieprzu co dzisiejszego popołudnia. Najostrzejszy był pieprz długi. Oczywiście pieprz nie jest tu tani, ale farma ma kilka światowych certyfikatów jakości i co roku tester-kontroler sprawdza jego wartość.